1 Polyester;
Özellikle
denizcilik ve inşaat alanında en çok kullanılan termoset reçinedir.
Kompozit malzemelerde kullanılan 2 tür polyester reçine vardır;
daha ekonomik olan ortoftalik ve suya dayanım gibi daha iyi
özelliklere sahip olan isoftalik polyester. Polyester reçinelerini
polimerizasyon süreçlerinin tamamlaması için katalizör ve
hızlandırıcı olarak adlandırılan ek maddelere ihtiyaç duyarlar.
Türkiye'de Cam Elyaf A.Ş. nin yanısıra Boytek Reçine,
Boya ve Kimya Sanayi Ticaret A.Ş. gibi firmalar da genel amaçlı
kullanımlar için polyester üretmektedir.
Reçinelerin avantaj ve dezavantajları;
o
Kolay kullanım
o Çok düşük maliyet, 0.5 - 1 $/kg
? Sertleşme sırasında yüksek oranda çekme
? Zehirli Sitiren gazı yayma
? Orta mekanik özellikler
? Kısa raf ömrü
2
Epoksiler; geniş kullanım alanına sahiptirler. (prepregs
olarak) havacılık, spor, ulaşım, askeri ve deniz araçları elemanları.
o
İyi mekanik özellikler
o Suya dayanım
o Islakken 140ºC, kuruyken 220ºC 'ye kadar ısı dayanımı
o Sertleşme sırasında düşük oranda çekme
? Yüksek maliyet, 5 - 25 $/kg
? Cilde aşırı zararlı
? Doğru karışım son derece önemli (Hayati)
3
Vinil ester;
o
Son derece yüksek kimyasal/çevresel dayanım
o Polyesterden daha yüksek mekanik özellikler
? Aşırı sitiren içermesi
? Polyesterden daha pahalı, 4 - 7 $/kg
? İyi özellikler için ikincil kür işlemi gerekir.
? Sertleşme sırasında yüksek oranda çekme
4
Bismaleimid (BMI); Uçak motorlarında ve yüksek ısıya maruz
kalan parçalarda kullanılır
o
Son derece yüksek ısı dayanımı, Yaşken 230°C, kuru halde 250°C
? Çok yüksek maliyet, 80 $/kg
5
Fenolikler; Ateşe dayanım ihtiyacı olan yerlerde kullanılır.
Kür işleminin buharlaşma özelliği hava boşlukların oluşmasına
ve yüzey kalitesinin düşmesine neden olur. Uçakların iç bölümlerinde,
deniz araçlarının motorlarında ve demiryollarında kullanılır.
o
Yüksek ateş dayanımı
o Düşük maliyet, 4 - 8 $/kg
? Yaş halde son derece zararlı
? Oldukça kırılgan
? Düşük yüzey kalitresi
6
Silikon;
o
Yüksek ateş dayanımı
o Yüksek ısılarda ürün özelliklerini koruyabilme
? Kür işlemi için yüksek ısı gereklidir
? Malityeti 30 $/kg'dan az
7
Cynate Esters; Esas olarak uçak endüstrisinde kullanılır.
Mükemmel yalıtkanlık özelliğine sahiptir. Yaş durumda 200ºC'ye
kadar dayanımı vardır.
8 Poliimidler
9 Poliüretan
Termoplastik Matrisler;
Termoplastik
polimerlerinin çeşitlerinin çok fazla olmasına rağmen matris
olarak kullanılan poılimerler sınırlıdır. Termoplastikler
düşük sıcaklıklarda sert halde bulunurlar ıstıldıklarında
yumuşarlar. Termosetlere göre matris olarak kullanımları daha
az olmakla birlikte üstün kırılma tokluğu, hammaddenin raf
ömrünün uzun olması, geridönüşüm kapasitesi ve sertleşme prosesi
için organik çözücülere ihtiyaç duyulmamasından dolayı güvenli
çalışma ortamı sağlaması gibi avantajları bulunmaktadır. Bunun
yanısıra şekil verilen termoplastik parça işlem sonrası ısıtılarak
yeniden şekillendirilebilir. Oda sıcaklığında katı halde bulunan
termoplastik soğutucu içinde bekletilmeden depolanabilir.
Termoplastikler yüksek sertlik ve çarpma dayanımı özelliğine
de sahiptirler. Yeni gelişmelerle termoplastiğin sağladığı
bu artı değerleri son dönem termoset matrislerinden 977-3
Epoksi ve 52450-4 BMI reçineleri de sağlamaktadırlar.
Termoplastiklerin
kompozit malzemelerde matris olarak tercih edilmemelerinin
başlıca nedeni üretimindeki zorlukların yanısıra yüksek maliyetidir.
Oda sıcaklığında düşük işleme kalitesi sağlarlar, bu onların
üretimde zaman kaybına yol açmasına neden olur. Bazı termoplastikleri
istenilen şekillere sokabilmek için çözücülere ihtiyaç duyulabilir.
Termoplastikler termosetlere kıyasla hammaddesi daha pahalıdır.
Devamlı kullanım sıcaklıkları 60ºC ile 245ºC arasında değişebilen
termoplastik reçine çeşitleri bulunmaktadır.
Tablo
2. Belli başlı termoplastik reçineleri ve işlem ısıları (Azom)
Malzeme
|
Erime
sıcaklık aralığı (°C) |
Maksimum
işlem sıcaklığı (°C) |
PP
|
160-190 |
110 |
PA |
220-270 |
170 |
PES-
poli eter sülfon |
- |
180 |
PEI-
polieterimid |
- |
170 |
PAI-
poliamid imide
|
- |
230 |
PPS-
polfenilen sulfit |
290-340 |
240 |
PEEK-
polieter eter keton |
350-390 |
250 |
Başlangıçta
amorf yapılı reçinelerden polietersulfon (PES) ve polieterimid
(PEI) matris olarak kullanılmaktaydı. Sonraki dönemde ise
havacılık sektörü uygulamaları için çözücülere karşı dayanım
önemli bir kriter olarak ortaya çıkmıştır. Bu ihtiyaç sonrasında
Polietereterketon (PEEK) and Polifenilen sulfid (PPS) gibi
yarı-kristal yapılı plastik malzemeler geliştirilmiştir.
Ayrıca sınırlı oranlarda Poliamidimid (PAI) ve Poliimid
gibi plastiklerde kullanılmaktadır. Bu polimerler diğer
termoplastiklerden farklı olarak polimerizasyonlarını kür
aşamasında tamamlarlar. En yoğun çalışmalar ise PA, PBT/PET
ve PP gibi düşük sıcaklıklarda kullanılan polimerlerin üzerine
yapılmıştır. Tüm bu polimerlerin haricinde ABS, SAN, SMA
(StirenMaleikAnhidrit), PSU (Polisülfon), PPE (Poifenilen
Eter) matris olarak kullanılır.
Termoplastik
reçineler malzemenin çekme ve eğilme dayanımlarının artırılması
için kullanılırlar. Otomotiv sektöründe yaygın olarak kullanılan
termoplastikler uçak sanayisinde de yüksek performanslı malzeme
çözümlerinde kullanılmaktadırlar. Çoğunlukla enjeksiyon ve
ekstrüzyon kalıplama yöntemleri ile üretilen termoplastiklerin
üretiminde GMT (Glass Mat Reinforced Thermoplastics / Preslenebilir
Takviyeli Termoplastik) olarak ta üretilmektedir (Bkz. kompozit
malzeme üretim yöntemleri). Bu yöntemle hazırlanan takviyeli
termoplastikler soğuk plakaların preslenebilmesi ve geri dönüşüm
sürecine uygunluğundan dolayı özellikle otomotiv sektöründe
tercih edilmektedir.
Takviye Malzemeleri (Elyaflar)
Kompozit
malzemelerde kullanılan elyafların fiziksel biçimleri, oluşturulan
yeni malzemenin özellikleri üzerinde çok önemli bir faktördür.
Takviyeler temel olarak 3 farklı biçimde bulunmaktadırlar;
parçacıklar, süreksiz ve sürekli elyaflar. Parçaçık genelde
küresel bir biçimde olmamasına rağmen her yönde yaklaşık olarak
eşit boyutlardadır. Çakıl, mikrobalonlar ve reçine tozu parçaçık
takviyelerine örnekler arasında sayılabilir. Takviye malzemelerinin
bir boyutu diğer boyutlarına göre daha fazla olduğunda elyaflardan
bahsetmeye başlarız. Süreksiz elyaflar (doğranmış elyaflar,
öğütülmüş elyaflar veya whiskers-püskül) birkaç milimetreden
birkaç santimetreye kadar değişen ölçülerde olabilmektedir.
Çoğu lifin çapı birkaç mikrometreyi geçmemektedir. Bu nedenle
elyafın parçacık halden lif haline geçişi için çok fazla bir
uzunluğa gerek yoktur.
Sürekli
elyaflar ise tel sarma yöntemi gibi yöntemlerde kesilmeden
ip şeklinde kullanılmaktadır. Elyaflar en yüksek mekanik özelliklerini
enlerinden daha çok boylarına gösteririler. Bu özellikler
kompozit malzemelerin metallerde rastlanmayan aşırı anisotropik
malzeme özelliği göstermelerine neden olur. Bu nedenle tasarım
aşamasında elyafların reçine içindeki yerleşimleri ve geometrilerini
göz önünde bulundurmak çok önemlidir. Malzemenin anisotropik
özelliği tasarım aşamasında ürünün uygun yerinde kullanılarak
avantaja dönüşebilir.
Bazı
durumlarda malzemenin dayanımı artırmak, tüm yönlerde eşit
mukavemet elde etmek için elyaflar kumaş olarak dokunurlar.
Sürekli liflerle hazırlanan dokuma elyaf kumaşlarının farklı
amaçlar için geliştirilmiş türleri vardır.
Resim
3. Elyaf Dokuma Türleri
Cam
elyafının günümüzde en çok kullanılan ve geçerli takviye malzemesi
olmasına rağmen gelişmiş kompozit malzemelerde genellikle saf
karbonun elyafı kullanılmaktadır. Karbon elyafı cam elyafına
oranla daha güçlü ve hafif olmasına rağmen üretim maliyeti daha
fazladır. Hava araçlarının iskeletlerinde ve spor araçlarında
metallerin yerine kullanılmaktadır. Karbon elyafından daha güçlü
ve aybnı zamanda daha pahalı olan ise bor lelyafıdır.
Resim
4 .Karbon Elyaf Örnekleri
Polimerler
matris olarak kullanılmalarının yanısıra kompozitler için elyaf
üretilmesinde de kullanılmaktadır. Kompozit malzemeye çok yüksek
düzeyde sağlamlık katan ve sertlik kazandıran Kevlar (Aramid)
bir polimer elyafıdır. Hafiflik ve güvenilir konstrüksiyon amaçlanan
ürünlerdeki kompozit malzemelerde aramid kullanılır. Malzemelerin
Anisotropik Ve İzotropik Özellikleri Uzun lifli elyaflar kullanıldığında
liflerin yönlerini değiştirilerek farklı yönlerde farklı mekanik
özellikler elde etmek mümkündür. Bu duruma anisotropik özellikler
denir. Metal gibi bazı malzemeler her yönde aynı mekanik özellikleri
gösterirler, bu duruma ise isotropik özellik denir.Kompozit
malzemelerde kullanılan başlıca elyaf türleri;
1
Cam elyafı,
2 Karbon (Graphite) elyafı, (PAN -polyacrylonitrile- ve zift
kökenli)
3 Aramid (Aromatic Polyamid) elyafı, (Ticari ismi; Kevlar-DuPont)
4 Bor elyafı,
5 Oksit elyafı,
6 Yüksek yoğunluklu polyetilen elyafı,
7 Poliamid elyafı,
8 Polyester elyafı,
9 Doğal organik elyaflar
Bu
elyaflar arasından en çok Cam, Karbon ve Aramid elyafları
kullanılmaktadır. Bu üç elyaf türü de güçlü, sert ve sürekli
biçimde üretilebilmektedirler.
|