1960 yılında insan-bilgisayar iletişiminin sadece delikli kağıt ve şeritle sınırlı kalması ve etkileşimli olmayışı birçok araştırmacı ve tasarımcıyı düşündürdü ve yeni arayışlara yöneltti. İstenilen, insanın sahip olduğu beş duyuyu da bu iletişimde teknolojinin elverdiği ölçüde etkileşimli olarak kullanması idi.
Bu düşünce ile yola çıkanlar arasında ABD'ndeki MIT Üniversitesi'nde 1960 yılında doktora çalışmalarına başlayan Ivan Edward Sutherland ve hocası Profesör Stephen Anson Coons da bulunmaktaydı. Bu araştırmacılar, üniversitelerinde geliştirilen TX-2 bilgisayarını kullandılar. İlk defa olarak bilgisayardan görüntülü bir çıktı almak üzere bir radar ekranını sayısal hale getirdiler. Grafik bilgileri girebilmek için bir ışık kalemi tasarladılar ve ürettiler. Bu sayede doğrudan ekran üzerinden, geliştirdikleri yazılımı da kullanarak etkileşimli olarak grafik bilgilerini girebildiler. Diğer sayısal bilgileri girebilmek için de anahtar, düğme, buton gibi değişik aygıtları kullandılar. Resim 5'de Sutherland'ı geliştirdiği ilk CAD iş istasyonu önünde çalışırken görüyorsunuz [1].
Resim 5: Sutherland ilk CAD iş istasyonu önünde çalışıyor
Bu sistemde kullanılan ışık kalemini ve yapısını Resim 6'da görebilirsiniz. Işık kalemi ekrandaki ışığı algıladığı zaman, bilgisayarda bir duraklama (interrupt) meydana getirir ve geliştirilmiş yazılım yardımı ile ekrandaki imleç ışık kalemini takip eder veya istenilen grafik işlemi yerine getirir.
