8. SONUÇLAR
Karkas braketi için elde edilen sonuçlara parçanın ağ yapısı
etki etmektedir. Şekil 5'den de anlaşılabileceği gibi parçanın
mesh yapısı kritik bölgelerde yoğunlaşmaktadır. Böylelikle
kritik bölgelerin sonuçları daha tutarlı bir şekilde elde
edilebilmektedir.
Hem
deneysel çalışmada hem de nümerik analizde parçanın köşelerinde
yırtılmalar oluşmuştur. Bu bölgelerin kalınlıkları malzemenin
kritik birim şekil değiştirme değerinin üstünde deforme olmuştur.
Parçadaki kalınlık değişimleri ve yırtılmalarla ilgi analiz
sonuçları ve deneysel çalışmanın fotoğrafları Şekil 6,7'de
verilmektedir.
Şekil 6 incelendiğinde, sonlu elemanlar yöntemiyle elde edilen
sonuçlarla deneysel sonuçlar arasındaki benzerlik görülmektedir.
İş parçasının sonlu eleman modelinde oluşan yırtılmalar deneysel
çalışma sonunda ortaya çıkan yırtılmalarla aynı noktalarda
ve büyüklüklerde olmuştur.
9.
Sonuçların Değerlendirilmesi
Yapılan
araştırmalar sonucunda derin çekme işlemine etki eden faktörler
şu şekilde belirlenmiştir;
Çekme derinliği, şekillendirilmemiş sacın kesim hattı, şekillenecek
sacın malzemesi, iş parçasını sac kalınlığı, kalıp yüzeylerinin
geometrik formu, iş parçasının kalıp yüzeylerine göre açısı,
süzme kanallarının yerleşimi ve derinliği, pot çemberinin
baskı kuvveti, şekillenme işleminin tekniği (sıcak, soğuk,
çift tesirli yada tek tesirli kalıp), kalıp yüzeylerinin ve
iş parçasının sürtünmesi (yağlama, naylon serme vb.). Bu faktörlerin
bazıları bilgisayar destekli çözümlerle irdelenmiştir (Tablo
1).
Bilgisayar
programındaki parametreler veya üç boyutlu modellerde yapılan
değişiklikler ile bu faktörlerin etkisi gözlenmiş, bu sayede
her iterasyonda daha başarılı kalıp tasarımları yapılabileceği
gözlenmiştir.
İstenen
parçanın kalıptan kusursuz çıkması; bilgisayar destekli çözümler
olmadan, deneme yanılma yolu ile yapıldığında, maliyeti oldukça
yüksektir ve uzun zaman alan çalışmalardır. Yeni kalıp tasarımı
en azından tahta yada beton prototip kalıplar ile denenip
problemler malzeme ilaveleriyle çözülemiyorsa yeni tasarımın
imalatına geçilmektedir.
Prototip
çalışması yapılmadan dökümü yapılan metal kalıplar ise bir
tasarım problemi çıktığında kaynak ile malzeme ilavesi ve
tekrar işlenme sureti ile düzeltilmeye çalışılmaktadır. Bu
işlem hem kalıp ömrünü kısaltmakta hem de imalat süresini
uzatmaktadır.
Yapılan
çalışmalar sonunda soğuk şekillendirme işlemi için sonlu elemanlar
yöntemi ile ekspilisit analizin tutarlı sonuçlar verdiği ve
tasarımı yönlendirmek için kullanılabileceği sonucuna ulaşılmıştır.
Kaynaklar
ANSYS,
2001, Theory of ANSYS (Help files), ANSYS.
Hill, R., 1950, The Mathematical Theory of Plasticity, Oxford
University Press, New York.
Kawka, M., Kakita, T., Makinouchi, A., 1998, Simulation of
multi-step sheet metal forming processes by a static explicit
FEM code, Journal of Materials Processing Technology, 80-81:54-59.
Kırlı, O, 2003, Derin Çekme ile Soğuk Şekillendirmenin Sonlu
Elemanlar Metodu Yardımıyla Non-lineer Analizi, Yüksek Lisans
Tezi, Ege Üniversitesi, Makine Mühendisliği Bölümü, İzmir.
LS-Dyna, 1996, Theory LS-Dyna (Help files), Livermore Software
Technology Corp. (LSTC).
Mamalis, A.G., Manolakos, D.E., Baldoukas, A.K., 1997, Simulation
of sheet metal forming using explicit finite element techniques:
Effect of material and forming
characteristics Part 1. Deep drawing of cylindrical cups,
Journal of Materials Processing Technology, 72:48-60.
Mamalis, A.G., Manolakos, D.E., Baldoukas, A.K., 1997, Simulation
of sheet metal forming using explicit finite element techniques:
Effect of material and forming characteristics Part 2. Deep
drawing of square cups, Journal of Materials Processing Technology,
72:110-116.
Rojek, J., Onate, E., Postek, E., 1998, Application of explicit
FE codes to simulation of sheet and bulk metal forming processes,
Journal of Materials Processing Technology, 80-81:620-627.
Sarıkanat, M., 2001, Kompozit Malzemelerden Yapılmış Kalın
Kompozit Kirişlerin Nümerik Metot Yardımıyla Analizi, Ege
Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Not: Bu makale MetalMakine
Dergisi web sitesinden alınmıştır.
|